Ne oldu o Türkiye'ye?

Bir zamanlar güzel bir ülke vardı.

Orada yaşayanlar kibar, saygılı 

Seviyeli, doğrucu ve efendi insanlardı.

Herkes olabildiğince haddini bilir 

Böylesi hadsizler ve hadsizlikler olmazdı.

Ulaşım araçlarına bindiğinizde yaşlılara, bayanlara, hamilelere

Oturan gençler hemen kalkar yer verirdi.

Şimdilerde o gençler bulundukları koltukta ya uyur numarası yapıyor

Ya da akıllı (!) telefonuyla oynuyor.

Nedir şimdikilerdeki bu duyarsızlık 

Kişilik ve saygı noksanlığı?

Çok yorgunlarmış ve sorunlularmış!  

Rahatlığın, şımartılmanın, doğru eğitilmemenin

Bir kısmının ise her istediğini elde etmenin yorgunluğu olsa gerek.

Mış da mış...

Önceki kuşakların hiç mi sorunları yoktu?

Hiç mi zorda değillerdi?

Bu tamamen toplumsal çözülme ve bozulmanın sonucu.

Yirmi yıl içinde Türkiye çok değişti.

Herkes birbirine kazık atma, aldatma peşinde.

Doğruluk, dürüstlük yalnızca sözcüklerde şimdi.

Topluma örnek olabilecek insanların sayısı azaldı ve azaltıldı.

Televizyonlardaki özel programlarda bazı erkek ve kadınların yaptıklarıyla ahlakın nasıl ortadan kaldırıldığı görülmüyor mu?

Utanma, utanç duyma bunların yaşamlarında artık yer almıyor.

Gerçek esnaf, çiftçi, memur, emekli, yazar, çizer ise zorda.

Ancak ses veremiyor. 

Verdiğinde sesinin ve soluğunun kesileceğini biliyor.

Sosyopsikolojik baskı nedeniyle toplum hakkı olan tepkisini 

Yeterince ortaya koyamıyor.

Buna karşın birtakım cahil ve ruh hastası insanlar 

Yanlış bir tutumla 

Sokakta hak aramaya, her türlü şiddete başvurabiliyor. 

Kimseye gözünün üstünde kaşın var denmiyor.

Selam vermek bile nerdeyse hakaret unsuru olarak algılanıyor.

Sonuçta 

Kafası karışık bir yapı her yerde egemen.

Eski Türkiye artık yok.

Ortadan kalktı bir şekilde.