Bir akşam oturmuşum yatağa, yaymışım battaniye misali test kitaplarını,
yer gök olmuş A4...
Beni gören ”Beautiful Mind 2” çekiminde, kodlar da odamda çözülüyor sanır.
Halbuki tek gayem; üniversite sınavında, Türkçe sorularını çözmek üzere noktalama işaretlerinin sırrına ermekti ama o akşam; istediğim yere noktalı virgül yada iki nokta üst üste koyma özgürlüğüm sona erdi.
Kalemimin prangasına, bir kilit de ünlemlerle atacaktım ki; on iki yaşındaki kuzenim aradı.
Meğer; ünlemi, virgülü bütün noktalamaları ta 4. sınıfta öğreniyorlarmış Şahika ve akranları.
“Sana bir ara anlatırım Berna Teyze” dedi bir de ukala.
Sohbeti iyice koyulaştırıp, konuyu hiç hoşlanmadığım ünsüz benzeşmesine getirmiştik ki bir şey fark ettim:
İkimizinin ders çalışma şeklinde büyük bir fark vardı...
Ben okuduklarımı bir gün, bir yerlerde kullanacağımı bilerek öğreniyordum, Şahika
ise -yaşı gereği- bunun farkında bile değildi.
Yaşı gereği diyorum çünkü, ben de onun yaşındayken bu farkındalığa sahip değildim ne yazık ki.
Mesela; yıllar önce kimya dersindeki iyon kararsızlığının, şarabın kükürtünü öğrenirken bana ışık tutacağını nerden bilebilirdim ki?
Oysa bugün; dünyanın güneş etrafında dönüşünün sonuçlarını, Kavimler Göçü’nün bir çağı kapatığını tekrar ederken, mütiş keyif alıyorum.
Yolun, varacağın noktadan daha kıymetli olduğunu boşuna dememişler.
Bu seyahatteki kazanımlarım, sınavı geçmenin çok daha ötesinde artık benim için.
İşte tam da bu sebeple, Şahika’nın öğrenme isteğini gübrelemek üzere uzun telefon konuşmaları yerleştirdim hayatlarımıza.
Ben Bodrum’dan; Konya’da yeraltı sularının azlığı nedeniyle, sürekli artezyen açan Konyalı dedikodusu yaparken, o da bana gökkuşağının nasıl oluştuğunu bildiriyordu İzmir’den.
Geçen hafta yine bir telefon konuşmasında : `Baltık ülkelerinde yaşayanların tenindeki melanin oranı az Berna Teyze, bu yüzden tenleri bizimkinden daha beyaz´ dedi.
O an, gübrenin toprakla uyum içinde çalıştığına emin oldum.
Bilginin kalıcı olması için, muhakkak onun bir çıktısını almamız gerektiğini söyler tüm hafıza teknikleri kitapları ve nörobilim uzmanları.
Biz kuzenimle, bir çok şeyin çıktısını alıyor ve birbirimizle paylaşıyoruz.
Çocuktan bilgi almak, meğer haber almaktan çok daha keyifliymiş.
