Türkiye günlerdir gözlerini Muğla'nın Milas ilçesine çevirdi. Bu yöreye gidip görenler çok iyi bilir. Doğa burada denizle birlikte tüm güzelliklerini önünüze serer. Gökova Körfezi'nin turkuaz güzelliği ile dağların çam ve zeytin ağaçlarıyla dolu yeşili sizi sizden alır götürür. Muğla yöresinde coğrafya da insanlar da farklıdır. Geçen yıl üzücü orman yangınlarıyla uğraşan köylüler, bu yaz farklı bir dertle uğraşıyorlar. Cennet köşe Milas'ın İkizköy'ü tek yürek ormanı talan edenlere karşı direniş gösteriyor. Akbelen Ormanı bu sefer yakıcı alevler yerine yıkıcı ve kesici grupların eline düşmüş durumda. Hikaye aynı. Değeri ve kalitesi düşük kömür için Akbelen Ormanı'nda asırlık çam ağaçları tek tek kesiliyor. Amaç orman sahasını genişletmek. Köylüler, yıllardır içinde yaşam buldukları ormanı maden alanını işleten gruplara teslim etmek istemiyor. Muğla dışından gelen ve köylülere destek vermek isteyenleri bir tarafa koyup olayın asıl kahramanı köylülerin gösterdiği direnişi kutlamak istiyorum. Ben 88 yaşındaki Zehra Nine'nin ağaca sarıldığı fotoğrafı görünce bir an nefessiz kaldım. Sanırım bu fotoğraf Milas'ta yaşananların tamamının özeti durumda. Çam ağacına öyle bir sarılmış ki Zehra Nine, sanki çocuğu, torunu gibi. Birileri sadece bu fotoğrafa bakıp biraz düşünse sanırım işler daha çabuk yoluna girer. Diğer türlü bu ağaçları kestirenlerin Zehra Nine başta olmak üzere tüm kuşaklara borçları hep baki kalacağı benziyor.
DÜNYA YANIYOR FARKINDA MISINIZ?
Kuzey Yarımküre, cayır cayır yanıyor. Geçen hafta yaşadığımız sıcak günler bu küresel ısınmanın nedeni. Daha fazla ağaca, yeşile ihtiyaç hissettiğimiz bir döneme giriyoruz. Beton yığını şehirlerin ısısı daha da yükseliyor. Yeşil ve ağaç olmazsa yağmur da yok, nefes de yok. Muğla'nın Rize'den sonra en fazla yağış alan il olduğunu biliyor muydunuz? Yanan ormanlara kesilen ormanlar eklerseniz nefes borusunu keserseniz. Milaslı köylü kadınların ağaca sarılmaları tüm Türkiye'ye örnek olması gerekiyor. Yeşilden yoksun şehirler yaşanmaz hale geldi. En azından mevcut yeşilin kıymetini bilip korumak gerek.
Son cümle: "Akbelen'de 88 yaşındaki Zehra Nine bir ağaca değil, torunlarının geleceğini kucaklayarak sahip çıkıyor. Bize düşen görev yeşili gözle sözle değil, gerçek anlamda sahip çıkmak..."
