Artık çok değişti her şey
Kişiler, hatıralar, yaşananlar, sevgi ve saygı
İçtenlik, gülümseme, iyilikseverlik
İklimler, doğa ve olması gerekenler
Hepsi değişti
Kimsenin kimseye ihtiyacı yok!
Bencilliğin doruğundakilerden
İyilik yapacak kimse yok!
Böyle olacağını tahmin etmezken,
2012 yılının sonunda başlayan süreç
Etik ve ahlâki kırılmayla sonuçlandı
Artan felaketler tesadüf değil,
Dahası bile olsa, şaşırmaya gerek yok!
Sınırları ortadan kaldıran
Sınırlanamayan insanı çılgın hale getiren
Yaşam karşıtı süreçler ve fikirler
Her şeyi bambaşka bir boyuta taşıdı
Ankete gerek yok, eskiler daha iyiydi
Farkında olabilen anlar bunu tabii ki
Ötekiler ve başkalar arasındaki fark giderek büyüyor
Ruhları taşıyamayan zihinler ve bedenler
Kendilerini savrulmuş buluyorlar, çok uzaklara
Bakışlar, anlayışlar, modalar, tarzlar
Değişti, bozuldu, çirkinleşti
Zarafet nerede?
Bozulan düzelmedi, daha da bozuldu
Şimdi bozuk bir çağın, bozuk tarihlerinde yaşanıyor
Bu bozuk düzen
Şiddetin düzeni dönüyor
Artık çare yok, kaos var ve bu benimseniyor
Eskiler de dağılmış, bir araya gelemiyor
Oysa ki buna çok ihtiyaç var!
1000 laf eden, bir çözüm sağlayamıyor
Bir umutsuzluk sarmalı dönme dolap gibi
Dönüp dönüp duruyor
İnsanlık en büyük buhranında artık
Tarihler yazacak, okuyan okuyacak
Ve anlayacak ki
Bu çağ çok farklı ve yitirilmiş gibi
Masallar eskiyen bahçelerde okunmuyor artık
Çiçekler solmuş, yeşil sarıya dönmüş
Bahar kurak yaz olmuş, kalpler susuz kalmış
Kendi kristal dünyamdan bakıyorum
Kendini kaybetmiş bu evrensel sürece
Güzellik para olmuş, mükemmel olan ise altın, elmas ve pırlanta
Güzel bir paylaşımın adı saçma olmuş
Geçmişe dönemeyen ruhlar
Buruk bir dönemi yaşıyor
Herkes ortak bir payda yerine
İlkel benliğini yaşamaya devam ediyor
Şiirlerin dizeleri erimiş
Düz yazının satırları dökülmüş
Bu çağın adı yalan olmuş!
