Türkiye, yüzyılın felaketi Kahramanmaraş merkezli büyük depremin yaralarını sarmaya devam ediyor. Büyük yıkım karşısında yaşanan birlik duygusu ve dayanışma ruhu bu ülkenin genlerinde var ve olmaya devam ediyor. 10 ilde yaşanan büyük yıkım karşısında 71 il varını yoğunu deprem bölgesine gönderdi. Yardımlar hala bu bölgeye akmaya devam ediyor. Yaşanan afet karşısında ortaya çıkan en büyük sorun barınma durumu. Hava şartlarının sert olması bu sorunu daha da büyütüyor. Özellikle çocukların durumu daha hassas. Depremde kimsesiz kalan çocuklar için büyük bir çalışma başlatıldı. Tüm çocuklar bu bölgelerden diğer illere dağıtıldı. Sevindirici bir gelişmede bu çocuklar için yaklaşık 200 bin kişinin koruyucu aile olarak bakanlığa müracaat etmesi oldu. İnanıyorum ki, zamanla tüm sorunlar aşılacaktır. Şehirler yeniden daha sağlıklı kurulacaktır. Daha iyi yapılarda daha düzenli kentler ortaya çıkacaktır. Ama geri dönmeyecek ve acısı bitmeyecek olan yitirdiğimiz canlar olacaktır. 10 ilde nüfusun tamamını etkileyen büyük depremin ortaya çıkardığı yükü ülke olarak hepimiz yüklenmek durumundayız. Burada kimin payına ne düşüyorsa bunu seve seve gönüllü yapmak zorunda. Ama bu yükün bir bölümünü eğitime ve üniversite gençlerine yüklemek geçici bir çözüm olmalıdır. Üniversiteler uzaktan eğitime geçti. Öğrenciler yurtlarını boşalttı. Öğrenci yurtlarına depremzedeler yerleşti. Bu ilk etapta en iyi çözüm olabilir. Ama süreç içinde başka çözüm yolları bularak gençlerimizin okullarına geri dönüşlerini sağlamamız şart. Zira öğrencisiz okul olmaz.
10 İLDEKİ ÖĞRENCİLER DAĞITILMALI!
Türkiye'de öğrenci yurtlarının önemi bu depremle bir kez daha ortaya çıktı. Bakanlığın verilerine göre ülkede yurt kapasitesi 850 bin kişi. Geçmiş yıllarda öğrenci yurdu yapmanın önemini defalarca vurguladık. Bu sayı daha da artarak depreme dayanıklı yeni yurtlar yapılmalı. Önerim, deprem bölgesindeki üniversite öğrencilerini diğer illerdeki okullara geçici misafir öğrenci olarak dağıtmak. Gençlerin eğitimlerini mutlak şekilde sürdürecek bir düzene geçmek gelecek açısından büyük önem taşıyor.
Son cümle: "Deprem binaları yıkar. Eğitimsizlik bir ülkenin geleceğini yıkar. Gençler okullarına dönmeli. Öğrencisiz okul olmaz."
