Yola çıkmaya karar verdiğinde; İster günlük, yedi günlük, aylık, yedi aylık ister bir hayat boyu sürsün yol… Fark etmez. Yolculuklarda sufilerin inandığı ve uyguladığı bazı yol esasları, kaideleri, düsturları vardır.
Unutmadan peşinen söyleyeyim, yapmaya karar verdiğinde:”Yaptığın her yolculuk kendi gönlüne, kendi ruhuna yürüdüğün yoldur.”
“1. Bu koskoca ve mükemmel yaratılış serüveninde hiçbir karşılaşma tesadüf değildir. Karşımıza çıkan her insan bize bir şey öğretir. Önce bunu bilmeli ve özümsemelisin.
2. Yola, saf niyetle, anlamak ve öğrenmek üzere çıkıp kibrinden kendini arındırıp ilerlersen, mutlaka sana bilmen gerekeni öğretecek bilge insanlarla karşılaşırsın.
3. Her yolculukta zorluklar vardır. Aksi düşünülemez. Ancak, karşına çıkacak zorluklar ve engeller, seni zayıf düşürmek için değil, eğitmek ve olgunlaştırmak içindir.
4. Elbette her canlı, her insan bu dünyaya bir amaç için gelir, herkes kendi amacını gerçekleştirmek için yaşar. Bu nedenle her kişi, onu amacına götürecek işaretleri okuyabilmeli, tanıyabilmeli ve takip edebilmelidir. Hayatı okumak Kuran’ın ilk sözü ile başlar: Oku!
5. Ve şunu asla unutma! Bitişler, yok oluş değildir. Ölüm bir bitiş değil; aksine yeni bir başlangıçtır. Şu hayatta bir şeyin bitişi her zaman daha hayırlı bir şeyin başlangıcına vesile olur. Yeter ki sen olanı görebil.”
Hocalarıma, yol arkadaşlarıma ve yolda rastladığım herkese her zaman müteşekkirim. İyi ki varsınız!
Işık ve sevgiyle kalın!
