Kişiler arası ilişkiler bozuk
İletişim de tepe noktasında bir dünya
Fakat iletişim zayıflamış
Yüz yüze değil
Ekran ekrana iletişim modası var
Konuşalım mı değil,
Yazışalım mi modası var
Yazarak nasıl konuşulur?
Anlamakta zorlanıyor algılar
Eller yazacak da kulaklar mı işitecek, gözler mi görecek!
Bir tür yalana dönüşmüş fikirler
Tavırlar sert, taviz de yok
Bağıran çağıranlar
Düzenli ve tertipli olmayı yok sayanlar
Kural ve kanun içinde kalmayanlar
Başıboşluk içinde olmayı sevenler
Etik ilke ve değerler ise küskün sanki
Anlatılanlar hep ekonomiden yana
Para, borsa, altın, gümüş, pırlanta
Nerede kaldı eskilerin sahte olmayan gülüşleri
İçtenlik ve samimiyet bir kenarda
Satın alınan davranışlar
İkilem içinde boğulmuş bir kültür
Çıkar yol arayan boş bakışlı gözler
Önündekini fark etmeyecek kadar
Hissizleşmiş duyular
Karmaşa ve düzensizlik başladı
Fark etmeyenlere duyurulur
İyiye alamet değil dünyanın gidişi
İklimlerin bozuluşu, kişilerin bozuluşu gibi oldu
Karakterler aşındı, inceldi
Ve tam ortadan koptu
Sabır yok
Herkes her şeyi istiyor
İstenenler yetecek mi, bilen yok?
İki yüzlülük sarmış tüm toplumları
Mutluluk ve neşe alınmış sanki ruhlardan
Umutsuzluk sarmalı büyüyor
Bir çıkış, bir rehber var mı?
Tabii ki de var aslında
İyi bir vicdan, sağlıklı bir düşünce yapısı
Ve eğitimden yarar görmüş topluluklar
Çevresine ışık saçan bireyler
Rol model olup, örnek olanlar
İşte, buradan başlayacak olması gerekenler
Ve yeniden etik bir öze dönüş
İster inanın ister inanmayın
Başka bir çaresi de yok ki zaten!