Ne oldu o Türkiye'ye?
Bir zamanlar güzel bir ülke vardı.
Orada yaşayanlar kibar, saygılı
Seviyeli, doğrucu ve efendi insanlardı.
Herkes olabildiğince haddini bilir
Böylesi hadsizler ve hadsizlikler olmazdı.
Ulaşım araçlarına bindiğinizde yaşlılara, bayanlara, hamilelere
Oturan gençler hemen kalkar yer verirdi.
Şimdilerde o gençler bulundukları koltukta ya uyur numarası yapıyor
Ya da akıllı (!) telefonuyla oynuyor.
Nedir şimdikilerdeki bu duyarsızlık
Kişilik ve saygı noksanlığı?
Çok yorgunlarmış ve sorunlularmış!
Rahatlığın, şımartılmanın, doğru eğitilmemenin
Bir kısmının ise her istediğini elde etmenin yorgunluğu olsa gerek.
Mış da mış...
Önceki kuşakların hiç mi sorunları yoktu?
Hiç mi zorda değillerdi?
Bu tamamen toplumsal çözülme ve bozulmanın sonucu.
Yirmi yıl içinde Türkiye çok değişti.
Herkes birbirine kazık atma, aldatma peşinde.
Doğruluk, dürüstlük yalnızca sözcüklerde şimdi.
Topluma örnek olabilecek insanların sayısı azaldı ve azaltıldı.
Televizyonlardaki özel programlarda bazı erkek ve kadınların yaptıklarıyla ahlakın nasıl ortadan kaldırıldığı görülmüyor mu?
Utanma, utanç duyma bunların yaşamlarında artık yer almıyor.
Gerçek esnaf, çiftçi, memur, emekli, yazar, çizer ise zorda.
Ancak ses veremiyor.
Verdiğinde sesinin ve soluğunun kesileceğini biliyor.
Sosyopsikolojik baskı nedeniyle toplum hakkı olan tepkisini
Yeterince ortaya koyamıyor.
Buna karşın birtakım cahil ve ruh hastası insanlar
Yanlış bir tutumla
Sokakta hak aramaya, her türlü şiddete başvurabiliyor.
Kimseye gözünün üstünde kaşın var denmiyor.
Selam vermek bile nerdeyse hakaret unsuru olarak algılanıyor.
Sonuçta
Kafası karışık bir yapı her yerde egemen.
Eski Türkiye artık yok.
Ortadan kalktı bir şekilde.