Anneler ölümsüzdür...
Anneler ölmez...
Ne çok şeysiniz siz anne...
En çok da öpülesi bir elsiniz...
Her anne gibi benim annem de
Genlerimde, beynimin kıvrımlarında
Davranışlarımda, aklımda ve yüreğimde yaşıyor.
Beni benden çok seven tek insandın anne.
Dayandığım koca bir dağın yıkıldığı gündü seni kaybettiğim gün.
Yokluğun hiçbir şeye benzemediğinden
Özlemin de artarak büyüyor ve sonsuzluğa uzanıyor.
Günler, aylar ve yıllar seni unutturmaya yetemedi.
Hiçbir şey dolduramadı yerini.
Sen özeldin, çok özeldin anne...
İnsanı asla terk etmeyenlerden biri 'Ana'
Diğeri ise yürekte açılan 'Yara' değil mi?
Bu yaranın en büyük nedeni bir annenin kaybı olmalı.
Bitmeyen özverilerin ve sevgi için sana nasıl teşekkür etsem?
Kötülüklerle dolu şu dünyada
Beni yalansız bir sevgiyle sevdiğin
Koruyup kolladığın için teşekkürler sana anne...
Dünyada iki çeşit insan yaşar.
Biri anne karnından doğanlar.
İkincisi anne karnından doğmakla yetinmeyip
Kendisinden defalarca doğanlar.
Bu ikinci zor örneğin başarılmasında
Annelerin çabası ve desteği tükenmez.
Yüreklerindeki uçsuz bucaksız sevgi, sınırsız sabır için
Onlara ödenmesi mümkün olmayan borcumuz var.
Bizi hayatlarına kattıkları andan
Yaşamdan ayrılıncaya kadar
En güzel örneği gösteren annelere selam olsun.
İyi ki böylesi örnekler var.
Kolu kanadı kırık, yoksulluk ve yoklukla boğuşan
Göz pınarlarındaki yaşları kurumayan annelere ne demeli?
Onlar ve çileleri hiç unutulur mu?
Yitirdiğimiz annelerimiz bulundukları yerlerinde
Huzur içinde olsunlar.
Pırıl pırıl yıldızlar aydınlatsın onları.
Anneler ölümsüzdür...
Anneler ölmez...